‘Dordrecht eerste wereldbomenstad’… zo lazen we in een persbericht.
Dit bericht typeert wat wij al lang constateren; dit college, deze gemeente, is volstrekt losgezongen van de werkelijkheid. Hoeveel mensen/organisaties zijn er niet die klagen over het gebrek aan groen in de (binnen)stad en de onzorgvuldige omgang ermee, plus de onwil om daarover ingesprek te gaan.
Stichting Het Wantij is de laatste jaren weer dagelijks zeer intensief bezig het ontspoorde bomenbeleid in deze stad weer op de rails te krijgen. Dat heeft zeker geleid tot verbeteringen maar we zijn er nog lang niet en deze vermelding kan niet berusten op feiten. Hoe is deze vergelijking met andere steden gemaakt. Het gebeurt regelmatig dat Stichting Het Wantij juist andere steden ten voorbeeld moet stellen bij het aandragen van boomvriendelijke oplossingen.
Losgezongen van de werkelijkheid; dat zien we ook met Stadswerven. Er werd toen, net als nu met deze vermelding als wereldbomenstad, goede sier gemaakt met “Building with Nature” Intussen wordt/is bijna alle groen van waarde gekapt; honderden bomen zijn gesneuveld, honderden meters oever worden/zijn in beton trappen gegoten of in het stalen harnas van damwanden gezet.
De adviezen van Building with Nature voor behoud natuur op Stadswerven als stepping stones voor flora en fauna, NB vermeld in het bestemmingsplan, zijn verkruimeld tot een sneu stukje groen, toekomstige hondenuitlaatplek tussen de Hellingen. Ook hier ging de publiciteitsmachine van de gemeente vol op het orgel: de architecte van dit geweldig plan werd in de publiciteit op handen gedragen, er werden prijzen uitgedeeld, het kon niet op.