Behoud, herstel en bevordering van natuur, milieu en landschappelijke waarden rond het Wantij en de Beneden Merwede
Samen met bewonersgroep Natuurlijk Weizigt zet Stichting Het Wantij (SHW) zich in om de kap van vele bomen, het verwijderen van hoge struiken en het verbreden van paden tot wel 6 meter in het Weizigtpark tegen te gaan. Het is nog steeds mogelijk de petitie Kap de 123 bomen in het Weizigtpark Dordrecht niet te ondertekenen.
November vorig jaar heeft Stichting Het Wantij al aandacht besteed aan het feit dat de gemeente Dordrecht 123 grote bomen wil kappen in het Weizigtpark. Bewonersgroep Natuurlijk Weizigt is een petitie gestart om de gemeente te ervan te doordringen dat veel mensen tegen de kap van bomen, het verwijderen van hoge struiken en onnodig verbreden van fietspaden steun zijn. SHW steunt actie tegen de kap van harte!
Teken de petitie!
Omwonenden, gebruikers en andere belanghebbenden van het Weizigtpark in Dordrecht
de gemeente om de kap van bomen en struiken tot een absoluut minimum te beperken om een natuurlijk park met minder asfalt en beton te behouden.
Dit is deel 5 van de reeks ‘Stadswerven: Biesbosch-natuur in de knel’ over de bijna geheel onttakelde natuur in de wijk Stadswerven vanwege het woningbouwproject Stadswerven. Dit project gaat ten koste van de Biesbosch getijdennatuur aan de oevers van de zoetwatergetijdenrivier Het Wantij en ook van de natuur op het land, achter de oevers. Stichting Het Wantij strijdt al vele jaren tegen deze ontwikkeling die het gevolg is van wanbeleid en onwil van de gemeente Dordrecht. Er zijn wel degelijk mogelijkheden getijdennatuur te behouden en aan te leggen ondanks de bebouwing: EN EN in plaats van OF OF. Sinds kort begint deze strijd zijn eerste vruchten af te werpen.
Dit is het vierde deel van de reeks ‘Stadswerven: Biesbosch-natuur in de knel’ over de bijna geheel onttakelde natuur in de wijk Stadswerven vanwege het woningbouwproject Stadswerven. Dit project gaat ten koste van de Biesbosch getijdennatuur aan de oevers van de zoetwatergetijdenrivier Het Wantij en ook van de natuur op het land, achter de oevers. Stichting Het Wantij strijdt al vele jaren tegen deze ontwikkeling die het gevolg is van wanbeleid en onwil van de gemeente Dordrecht. Er zijn wel degelijk mogelijkheden getijdennatuur te behouden en aan te leggen ondanks de bebouwing: EN EN in plaats van OF OF. Sinds kort begint deze strijd zijn eerste vruchten af te werpen.
Dit is het derde deel van de reeks ‘Stadswerven: Biesbosch-natuur in de knel’ over de bijna geheel onttakelde natuur in de wijk Stadswerven vanwege het woningbouwproject Stadswerven. Dit project gaat ten koste van de Biesbosch getijdennatuur aan de oevers van de zoetwatergetijdenrivier Het Wantij en ook van de natuur op het land, achter de oevers. Stichting Het Wantij strijdt al vele jaren tegen deze ontwikkeling die het gevolg is van wanbeleid en onwil van de gemeente Dordrecht. Er zijn wel degelijk mogelijkheden getijdennatuur te behouden en aan te leggen ondanks de bebouwing: EN EN in plaats van OF OF. Sinds kort begint deze strijd zijn eerste vruchten af te werpen.
Of (in plaats van graancirkels) grascirkels langs de oever van het Wantij.
Gisteren liep een medewerker van Stichting Het Wantij langs de rivier en zag tot zijn verbazing vreemde kringen rond bomen.
Dit is het tweede deel van de reeks ‘Stadswerven: Biesbosch-natuur in de knel’ over de bijna geheel onttakelde natuur op Stadswerven vanwege het woningbouwproject Stadswerven. Dit project gaat ten koste van de Biesbosch getijdennatuur aan de oevers van de zoetwatergetijdenrivier Het Wantij en ook van de natuur op het land, achter de oevers. Stichting Het Wantij strijdt al vele jaren tegen deze ontwikkeling die het gevolg is van wanbeleid en onwil van de gemeente Dordrecht. Er zijn wel degelijk mogelijkheden getijdennatuur te behouden en aan te leggen ondanks de bebouwing: EN EN in plaats van OF OF. Sinds kort begint deze strijd zijn eerste vruchten af te werpen.
Dit is het eerste deel van de reeks ‘Stadswerven: Biesbosch-natuur in de knel’ over de bijna geheel onttakelde natuur in de wijk Stadswerven vanwege het woningbouwproject Stadswerven. Dit project gaat ten koste van de Biesbosch getijdennatuur aan de oevers van de zoetwatergetijdenrivier Het Wantij en ook van de natuur op het land, achter de oevers. Stichting Het Wantij strijdt al vele jaren tegen deze ontwikkeling die het gevolg is van wanbeleid en onwil van de gemeente Dordrecht. Er zijn wel degelijk mogelijkheden getijdennatuur te behouden en aan te leggen ondanks de bebouwing: EN EN in plaats van OF OF. Sinds kort begint deze strijd zijn eerste vruchten af te werpen.
Hoe waardevol een postzegel kan zijn, laat een klein deel van de oever van Het Wantij zien.
De beelden tonen hoe dit stuk, ter hoogte van Beekmanstraat 97 – 103, de laatste jaren ruiger en drassiger werd. Vanwege het verschil in hoogte, toegang van getij en een tweetal ondiepe kuilen is een bijzonder stukje natuur ontstaan. Een plek waar eenden, meerkoeten, ganzen, kraaien en andere dieren voedsel vinden of lekker kunnen badderen. Het biedt door de seizoenen heen een heel wisselend beeld van soms opgedroogd tot overspoeld bij hoogwater.
Met de aanleg van een boomvriendelijk wandelpad langs dijkjes in het Wantijpark is een natuurproject bijzonder geslaagd afgerond.
Zoals waarschijnlijk bekend is Rijkswaterstaat al tijden plannen aan het ontwikkelen voor het realiseren van getijdenatuur in de Boven- en Beneden Merwede (Sliedrechtse Biesbosch), waaronder delen van de Hel- en Zuilespolder en de oevers van het Wantij. De jarenlange betrokkenheid met inbreng van veel kennis van het gebied, de vele uren tijd die Stichting Het Wantij gestoken heeft in het bestuderen van deze plannen, het doen van veldonderzoek en het bedenken van een alternatief plan heeft duidelijk vruchten afgeworpen! SHW is verheugd over de aanpassingen die Rijkswaterstaat heeft gedaan in het nieuwe ontwerp, want vele bomen worden gespaard.
Hoe we denken over de rivier, bepaalt hoe we ermee omgaan? Zien we een rivier als een object met een functie, bijvoorbeeld als een riool om alles wat we graag kwijt raken in te lozen en te dumpen, dan is dat anders dan als we de rivier zien als een levend wezen dat we respectvol moeten benaderen, die we kunnen vragen of hij of zij dat wel wil.
Nu is duidelijk dat die rivier geen antwoord zal geven, zoals we dat kunnen verwachten van onze medemens. We kunnen wel ver komen door meettechnieken te gebruiken om te zien wat er zoal in het water zit dat er van nature niet in hoort. Vervolgens kunnen we, als beschaafde natie zoals we onszelf graag zien, in het belang van mens en dier, normen gaan stellen, normen waarmee de grenzen worden aangegeven van wat nog acceptabele vervuiling is. Die normen komen tot stand in het spanningsveld van menselijke belangen, zoals die van de industrie, de landbouw, etc.
Alle dieren die onder, in en rond de bomen hun leefgebied hebben, denken er vast ook zo over. Boomkruipertjes, groene specht, tjiftjaf en de rosse en ruige vleermuis zijn maar enkelen van hen.
Het zou geweldig zijn als u de populieren en hun biotoop wil steunen met een gift aan Stichting Het Wantij. Met uw bijdrage kan SHW onder meer een bedrijf met ruime kennis, hart voor bomen en heel veel praktijkervaring met het duurzaam behoud van populieren inschakelen, waar we goede ervaringen mee hebben. Hiermee gaan we ons uiterste best doen de gemeente Dordrecht te overtuigen hoe de laatste populieren langs de Zeedijk op een goede manier behouden en onderhouden kunnen worden en dit kan een voorbeeld zijn voor de talloze populieren elders.
Ook wij als Stichting Het Wantij zijn hevig geschokt door wat er gebeurt in Oekraïne. Een oorlog brengt ellende voor mensen, dieren en natuur. Om toch iets te kunnen doen heeft Heiltje van der Ploeg, voorzitter van SHW, het initiatief genomen om met een groep mensen te gaan mediteren voor de vrede.
Medewerkers van SHW sluiten zich aan bij deze wat afwijkende vraag voor de stichting om aanstaande woensdag 1 maart om19.30 mee te doen aan een meditatie voor de vrede voor Oekraïne. Je kan dat gewoon thuis doen en je verbinden met iedereen die meedoet, op je eigen manier, zoals bijvoorbeeld: een kaars branden, (mantra)zingen, bidden, stilte…
In een schrijven van de gemeente Dordrecht als reactie op de zienswijze inzake het ontwerp bestemmingsplan Vlijweide van Stichting Het Wantij is een voor een aantal bomen belangrijke wijziging opgenomen: de bomenrij langs het Vlij tussen de Baden-Powelllaan en de Oranjelaan worden in lijn met het verzoek van de Stichting voortaan beschermd.
Zoals waarschijnlijk bekend zet Stichting Het Wantij zich al jaren in voor een beter boombeleid in Dordrecht waarbij duurzaam onder- en behoud de insteek is. Zo hebben we bijvoorbeeld de breuksnoeimethode onder de aandacht gebracht van de Gemeente Dordrecht en deze is al meerdere keren toegepast.
Op de valreep naar het nieuwe jaar kunnen we wederom een succes van Stichting Het Wantij melden, beter nog: een overwinning voor bomen!
De acties die we voeren tegen de plannen van Rijkswaterstaat om ten koste van heel veel bomen delen van het Wantijpark en van de Hel- en Zuilespolder in de Merwelanden onderwater te zetten hebben nu al tot belangrijke resultaten geleid.
Nadat Stichting Het Wantij 12 november 2021 de plannen van Rijkswaterstaat bekendmaakte met betrekking tot het project Kader Richtlijn Water voor het Wantijpark en de Hel- en Zuilespolder in de Merwelanden raakten die volop in de belangstelling en kregen ruim aandacht in de lokale media.
Na de Hel- en Zuilespolder zet Rijkswaterstaat serieus vaart achter het verder uitwerken van plannen om een deel aan de zuidkant van het Wantijpark onder water te zetten, zie kaartje:
Stichting Het Wantij heeft zich hier binnen de overleggroep fel tegen gekeerd omdat deze plannen grote gevolgen blijken te hebben voor heel veel bomen. Het dringende verzoek van de Stichting om deze plannen te heroverwegen werd door de projectleiding van RWS terzijde geschoven. Ondanks deze desastreuze gevolgen voor de bomen is de gemeente Dordrecht voorstander van dit plan, zo is gebleken.
Gister zag ik twee zwarte zwanen in het Wantij zwemmen langs de kant bij de huizen van Plein 1940 1945 tegenover de Amaliabrug, een heel bijzonder gezicht… fascinerend.
Dordt Cenrtraal: Agressieve zwanen weggehaald uit park merwestein
Bomen moeten verdwijnen voor bredere paden en een fietsenstalling!
Het belang van bomen is in heel Nederland in het geding en ook de gemeente Dordrecht weet raad met de botte bijl, zoals Stichting Het Wantij helaas te vaak moet melden.
Vandaag heeft het AD/ Drechtsteden een artikeltje geplaatst naar aanleiding van onze grote zorgen over dreigende kap van wel 1000 bomen in de Hel en Zuilespolder. Tevens vind u een eerder geplaatst achtergrond artikel op onze nieuwsblog.
Afbeelding © Jeffrey Groeneweg
Er blijkt in Dordrecht nog weinig bekend te zijn over de plannen van Rijkswaterstaat om de waterkwaliteit te verbeteren met het project Kader Richtlijn Water (KRW). Daarom alvast een korte schets: Lees verder →
Stichting Het Wantij vindt de gevolgen van het onderwater zetten van de Hel- en Zuilespolder door Rijkswaterstaat waarbij hectares bospercelen zullen worden gekapt, onacceptabel. De Stichting constateert dat de plannen enorme negatieve consequenties hebben voor de bestaande natuur- en landschappelijke waarden alsook voor het leef- en schuilgebied van dieren en pleit ervoor deze plannen sterk aan te passen.
In het AD/Drechtsteden interview geven masterstudenten van de Wageningen Universiteit hun beeld van de problematiek die zij tegen komen om in Dordrecht de Rivier het Wantij in de toekomst rechten te geven.
Deze groep van 6 studenten heeft voor deze studie gekozen op uitnodiging van Stichting Het Wantij.
De weerstand die de Stichting ondervindt is bijzonder te noemen en zegt veel over de gesloten cultuur bij deze gemeente.
De Raad van State oordeelde in het kort geding dat de bomenrij in de Wantijoever tussen Prins Hendrikbrug en Schaerweide moet blijven staan. In hoger beroep zal de Stichting zich verder inzetten om de bomen definitief te behouden.
Nu voor de vijfde keer (!) geeft een rechter Stichting Het Wantij gelijk; het belang van behoud van de bomen wordt steeds groter geacht dan het belang ze te kappen.
Wederom kon de gemeente haar (spoedeisend) belang om de bomen te kappen niet met deugdelijke argumenten onderbouwen. Er is geen spoedeisend belang mede omdat er nog geen begin is van een wijziging van het bestemmingsplan om appartementen in het 50kV gebouw mogelijk te maken aldus de rechter.
Ondanks meerdere pogingen van de groep masterstudenten van de universiteit Wageningen om de gemeente te interviewen in het kader van hun project over Stadswerven werd het ambtenaren telkens weer verboden.
De opgegeven reden was dat de jurist van de gemeente adviseerde geen gesprek aan te gaan vanwege een lopende rechtszaak! Die rechtszaak betreft de tot nu toe succesvolle poging van de Stichting de nog resterende bomen langs het Wantij naast de Prins Hendrikbrug te beschermen. Lees verder →
Het voorstel van Stichting Het Wantij om het dijkje langs het bestaande griend aan de zuidoever van het Wantijpark tegenover Plan Tij weer terug te geven aan de natuur is nu positief ontvangen door de gemeente.
Onlangs werd door de Stadsecoloog fiat gegeven en de ins en outs worden nader met hem besproken. Het dijkje parallel hieraan blijft wel toegankelijk voor wandelaars.
De gemeente wijzigde onlangs het bestemmingsplan voor de Landtong op de Stadswerven om het aantal geplande woningen terug te brengen van 57 gestapelde woningen naar 6 riante woningen voor de zeer welgestelden.
Stichting Het Wantij heeft, samen met bewoners, in een zienswijze de wens geuit in het geheel niet te bouwen en dit stuk natuur te behouden. Groen Links diende daarop samen met SP een amendement in van die strekking dat jammerlijk sneuvelde. Lees verder →
Op een prachtige dag, 2 juni, kwamen 5 studenten plus een docent van de Wageningse Universiteit naar Dordrecht om hun onderzoeksproject gericht op de rivier het Wantij, in het bijzonder Stadswerven, van dichtbij te bekijken.
Over het contact van Stichting Het Wantij met deze studiegroep werd al eerder op deze site geschreven.
Het gaat om het bestuderen van de relatie van de mens met de rivier en hoe we er uiteindelijk toe kunnen komen de rivier een stem te geven en daarmee de natuur in en aan de oevers van de rivier, meer ruimte te geven en te integreren in ons leven.
Samen met een ambtenaar van de gemeente werd een bezoek gebracht aan meerdere projecten van Bureau voor Boom en Landschapsbeheer Storix.
Storix is leidend in Nederland wat betreft kennis van het snoeien van bomen en het verhogen van de waarde voor de biodiversiteit.
Stichting Het Wantij is een nieuw avontuur aangegaan met de Universiteit Wageningen: twee nieuwe projecten met casestudies over rivieren in meerdere landen. Die studies starten in september, maar eerst gaan 6 masterstudenten aan de slag om de problematiek te bestuderen die de Stichting tegenkomt bij het beschermen van deze rivier.
Stichting Het Wantij wil graag helpen om een andere manier van denken over natuur en dus ook over een rivier op gang te brengen. Daartoe werd vorig jaar mei al een visie geschreven vanuit Rechten voor de Rivier/Het Wantij. Hier volgt weer een stukje/column met gedachten over een rivier. Dit wordt afgesloten met meer informatie over genoemde projecten:
Hoe we denken over de rivier, bepaalt hoe we ermee omgaan? Zien we een rivier als een object met een functie, bijvoorbeeld als een riool om alles wat we graag kwijt raken in te lozen / te dumpen, dan is dat anders dan als we de rivier zien als een levend wezen dat we respectvol moeten benaderen, die we kunnen vragen of hij of zij dat wel wil.
Nu is duidelijk dat die rivier geen antwoord zal geven, zoals we dat kunnen verwachten van onze medemens. We kunnen wel ver komen door meettechnieken te gebruiken om te zien wat er zoal in het water zit dat er van nature niet in hoort. Vervolgens kunnen we, als beschaafde natie zoals we onszelf graag zien, in het belang van mens en dier, normen gaan stellen, normen waarmee de grenzen worden aangegeven van wat nog acceptabele vervuiling is. Die normen komen tot stand in het spanningsveld van menselijke belangen, zoals die van de industrie, de landbouw, etc.
Dat is zoals we in ons beschaafde landje, in Europa, vaak met veel gepolder en gelobby met onze omgeving, onze rivieren, omgaan. Die normen kunnen dan in principe gehandhaafd worden en er kan naar de rechter worden gegaan als die normen worden overschreden. Er volgt dan een lange lange weg… waarbij de directe belangen van de mensen, zoals vastgelegd in de regelgeving, altijd aan het langste eind trekt.
Het wordt heel anders als we ons proberen te verplaatsen in wat het is om een rivier te zijn, als we niet vanuit de mens, maar vanuit de rivier gaan denken, ons gaan afvragen wat een rivier wil, nodig heeft, hoe de rivier optimaal kan leven, gezond kan zijn, kan bruisen, zuurstof opnemen, voedingsstoffen kan opnemen, mineralen uitwisselen vanuit het contact met de oevers, bijvoorbeeld uit omgevallen bomen, uit planten die daar groeien, van de stofwisseling van allerlei dieren die op de grens van land en water leven.
Stichting Het Wantij heeft in de visie van mei 2020, Van Wantijwadden tot parelketting (versie 2021) alvast een aanzet gegeven tot deze manier van denken waaruit verrassend praktisch haalbare voorstellen zijn voortgekomen.
Als we vervolgens denken aan een rivier die leven mogelijk maakt, omvat, voor zeer vele diersoorten, waar een vaak geheel onbekende wereld van interactie tussen dieren en allerlei klein leven plaatsvindt. Als we ook nog beseffen dat onze kennis tekortschiet, dat het leven van een rivier zoveel meer is dan de som van onze kennis, dan ontstaat er verwondering over die waterstroom en alles wat daarin leeft. Een waterstroom die ook ons het leven geeft, zonder dat kunnen we niet overleven. Klimaatverandering met perioden van extreme droogte maakt dat des te duidelijker; in grote delen van de wereld brengt dat zelfs een strijd op leven en dood tussen volkeren en landen met zich mee en veroorzaakt massale migratie en oorlog.
Zelf bestaan we voor meer dan 90% uit water. We zijn afhankelijk van schoon, drinkbaar water. Als water ons zoveel brengt, zoveel voor ons betekent dan wordt duidelijk dat we volledig onderdeel zijn van de kringloop van het water; van verdamping naar wolken en regen, naar het water in onze rivieren. Is het dan zo gek om ervoor te zorgen dat we die kringloop niet moeten verstoren, en dat we er goed aan doen ons af te vragen wat er allemaal gebeurt om ons heen en in onszelf dankzij het water en zijn kringloop?
Wat een wonder, zou je kunnen denken.
Maar terug naar de rivier die eeuwig stroomt en hopelijk nog eeuwig zal stromen. Natuurlijk kan die wel een stootje hebben, maar als mens hebben we niet anders dan stootjes en stoten gegeven en geprobeerd de rivier te beheersen, te gebruiken met als gevolg dat het ritme van die kringloop is verstoord, het leven in de rivier drastisch is afgenomen, en ook het water in ons lichaam sterk is vervuild.
Klimaatverandering is het ultieme signaal van de aarde aan ons om weer meer betekenis te gaan geven aan de natuur waarin we leven. De oproep is ons als mens met al zijn belangetjes niet meer centraal te zetten en om ons heen te gaan kijken, naar het wezen van de elementen, van de leven gevende rivieren. We kunnen onze menselijke geestelijke kwaliteiten inzetten om te proberen ons te verplaatsen in wat een rivier is, wat die nodig heeft en hoe we daar mee kunnen samenleven. Dat vereist een ware revolutie, een omslag van een oude naar een nieuwe manier van denken.
Stichting Het Wantij wil daaraan meewerken en doet dat met vele anderen in deze wereld en wil ook leren van hoe andere culturen betekenis geven en samenleven met rivieren. Zo zijn er al een aantal landen waar de rivier rechten heeft gekregen die vastgelegd zijn in de grondwet. Door te communiceren met mensen in andere culturen, kunnen we beter kijken naar hoe we zelf denken en ons gedragen, hoe het misschien anders kan, hoe we de rivier en alles wat daarin leeft weer ruimte kunnen geven.
We komen zelf vanuit de evolutie uit het water. We zijn miljoenen jaren terug ver terug voortgekomen uit vissen die aan land kwamen kruipen. We zijn vergeten dat we zelf tot die natuur behoren.
We zijn nu deel geworden van een wereldwijde complexe maatschappij, ingericht als een samenspel van krachten, een spanning tussen allerlei mens-dienende belangen. In die strijd verliezen we het contact met de natuur, zijn we daar blind voor geworden, zijn we vergeten dat we deel zijn van de natuur, dat we contact kunnen hebben met de natuur, dat we dat kunnen voelen, ervaren dat we als natuurwezens alle grenzen met onze omgeving kunnen verwijderen / loslaten, een zijn met alles om ons heen.
Het zou een belangrijke stap zijn om ons, als experiment, los te maken van eigen belangen en van daaruit te kijken naar wat een gezonde relatie met de natuur, de rivier is, wat de belangen van de rivier zijn. Vandaar uit kunnen ideeën voortkomen om onze relatie met de natuur opnieuw vorm te geven. Daartoe is het ook nodig je, in een gedachten experiment, los te maken van je positie in de maatschappij: pas daarvan uit kunnen fundamentele nieuwe vormen in ons “zijn” in de natuur worden ontwikkeld. Vervolgens is het de kunst de bestaande maatschappij te veranderen, het bewustzijn te veranderen en methodieken te ontwikkelen die daarbij kunnen helpen.
Daartoe hebben we de hulp nodig van de wetenschap. Stichting Het Wantij is daarom partner geworden van meerdere nieuw te ontwikkelen onderzoeken door de universiteiten van Wageningen, WUR, en Amsterdam, UvA. Er zijn al twee projecten goedgekeurd door de subsidie gevende instanties: het project Riverhood door ERC, de Europese financierings-instantie voor wetenschappelijk baanbrekend onderzoek en River Commons door het INREF fonds voor interdisciplinair onderzoek van Wageningen Universiteit.
Waar het eerste project vooral de verbinding met mensen, gemeenschappen die bij rivieren wonen zoekt om zo de ecologie, gezondheid van rivieren te verbeteren denkend vanuit de rivier als subject en waarbij ze met veel belanghebbenden te maken hebben, richt het tweede project zich vooral op het leren van gebruikte strategieën van bestaande groepen, “water justice movements”, die rivieren gezonder willen maken en van daaruit gereedschappen ontwikkelen ter ondersteuning.
Een derde project staat in de steigers: Rechten voor de Rivier dat wordt ingediend bij het NWO dat hiervoor mogelijk subsidie toekent. Voor River Commons gaan 9 promovendi aan de slag in 6 landen. In Nederland vormt Het Wantij-Biesbosch een casestudy alsook de Waddenzee. De andere landen zijn: Colombia, India, Myanmar, Zuid Afrika en Uruguay. Voor Riverhood komen studies in Nederland (Biesbosch en Wantij), Ecuador, Spanje en Colombia.
Maar allereerst gaan 6 masterstudenten uit Wageningen vanaf komende week aan de slag met het in kaart brengen van de problematiek en beantwoording van vragen met betrekking tot het Wantij waarmee de Stichting al jaren bezig is.
Waar ingrijpen in de natuur toch nodig is vanwege veiligheid kan dit bij oudere bomen op natuurvriendelijke wijze, met breuksnoei.
Net als mensen doorlopen bomen hun jeugd, volwassenheid en oude dag. Bomen staan weliswaar hun hele leven op een plek, maar maken net als wij veel mee in hun bestaan van soms vele eeuwen.
Op 15 februari vond een gesprek per Zoom plaats met teamleider Groen en een collega, beide van de gemeente Dordrecht. Daarbij kwamen meerdere onderwerpen ter sprake waaronder de stand van zaken betreffende de Essentaksterfte en het beleid ten aanzien van de populieren in Dordrecht.
Enkele weken geleden werd Stichting Het Wantij benaderd door een journalist die o.a. schrijft voor Le Monde. Hij werkte aan een artikel over GenX naar aanleiding van het beroep dat Chemours bij een Europese rechter heeft aangetekend tegen het Europese besluit om GenX op de lijst van Zeer Zorgwekkende Stoffen te plaatsen.
Waar bevers regelmatig boompjes in de Merwelanden omknagen, meestal knotwilgen, was onlangs een monumentale Witte Abeel het doelwit. De schors was rondom al voor de helft weggevreten toen een medewerker van Stichting Het Wantij dat vrijdags opmerkte.
De gemeenten Dordrecht, Sliedrecht, Papendrecht en Molenlanden hebben na bijna drie jaar voorbereiding de chemiebedrijven Chemours en Dupont bij de rechtbank aansprakelijk gesteld voor schade aan gezondheid en milieu vanwege de uitstoot Pfoa en GenX achtige stoffen.
Bewoners van waren eind februari gealarmeerd na een bericht van de gemeente op Facebook met de aankondiging dat de volgende dag groot onderhoud aan het groen in het gehele gebied van de Staart zou gaan plaatsvinden.
Stichting Het Wantij heeft zich via het project River Commons van de universiteit Wageningen verbonden met partners in ander landen zoals India, Colombia, Zambia en Nederland. De problematiek die mensen in de verschillende landen ervaren is mooi verbeeld in het bijgaande filmpje:
Het was een spectaculair beeld: Boomklimmers begaven zich, juist in de periode dat de sneeuw er nog lag, soms wel 30 meter hoog in de bomen
Op 19 januari maakte Stichting Het Wantij het plan bekend waarmee de rij populieren en een eik met toepassing van de breuksnoeimethode behouden kunnen worden. Lees verder →
Secretaris van Stichting Het Wantij Cor Goosen heeft zich vrijdag 29 januari geleend voor een interview in het wekelijkse praatprogramma van Via Cultura in de DordtYart hal op Stadswerven. Gedurende bijna een half uur komen verschillende onderwerpen aan de orde: Lees verder →
Heuglijk nieuws; eindelijk is wat betreft natuurinclusief bouwen het roer om voor de woningbouw op Stadswerven: Het College van B&W gaat aan projectontwikkelaars opdracht geven bij komende projecten natuurinclusief bouwen als norm te hanteren!
* (zie hieronder de quote uit antwoordbrief aan raadscommissie motie natuurljke Wantijoevers ivm visie Staart aan cie Fysiek dd 11 december 2020 betreffende antwoord op vraag 4) Lees verder →
Stichting Het Wantij ziet graag veranderingen aangebracht in het plan voor het woningbouwplan van Vlijweide en heeft daarom een zienswijze ingediend voor het ontwerp bestemmingsplan.
Vlijweide is de naam die gegeven is aan de locatie van 4 schoolcomplexen tussen Noordendijk en het uiteinde van de Vlij. Dus juist tussen Plan Tij, de jachthaven en de Oranjelaan. Lees verder →
De Sequoia in een tuin op het Kromhout is niet meer!
Gister werd deze 140 jaar oude prachtige en bijzondere boom in opdracht van de eigenaar gekapt. Veel buurtbewoners zijn er zeer treurig van en ook is er veel woede. Lees verder →
Juist bij de bruggen over de Vlij aan de Baaden Powellaan staat een trafo huisje, zie foto. Aan beide zijden van dit huisje bevinden zich dijkjes waarop de wandelaar het park in kan lopen, vaak op een wat blubberig pad. Tussen de dijkjes die lopen tot aan de Schietmuur staan 11 populieren en een eik. Lees verder →
Het kon niet uitblijven: vuurwerk in de raadscommissie Fysiek, zie bijgaand artikeltje in AD.
Een Raadscommissie Fysiek die in een eerdere fase had laten weten graag te willen dat de platanen behouden zouden blijven; een wethouder die beweerde dat dat niet kon en een eigen rapport van de gemeente waarin staat dat het wel kan!
Vervolgens beweerde de wethouder ook nog dat een alternatief – het verplanten van de bomen – wel zou kunnen, maar dan alleen tegen zeer hoge kosten (1 miljoen). Dit terwijl uit het onderzoeksrapport bleek dat de bomen, realistisch gezien vanwege de vele kabels en leidingen, volgens de onderzoekers niet verplantbaar zijn! Lees verder →
In 2018 en 2019 werden kapvergunningen afgegeven voor 7 wilgen aan de oever van het Wantij ter hoogte van de Wantijschool juist waar het asfalt van het voetpad eindigt en het pad achter de huizen van Plein 1940 1945 begint. Dit is een bijzonder stukje om te lopen; een “geitenpaadje”.
Hier had de gemeente al haar plannen klaarliggen om de voetpaden te verbinden, dus met nog meer asfalt. Het argument om de bomen te kappen was dat ze ziek waren: de watermerkziekte. Kappen zou besmetting van andere wilgen voorkomen. Lees verder →
De otterpopulatie breidt zich in grote delen van Nederland gestaag uit. Hoewel het Wantij een ideaal leefgebied zou kunnen vormen, is het hier nog niet zover. De Betuwelijn en de A15 vormen tot nu toe een onneembare barriere zo vernamen we van Staatsbosbeheer. Staatsbosbeheer liet vorig jaar onderzoeken hoe die barrière geslecht zou kunnen worden. Dat vereist echter nogal wat geduld daar het niet makkelijk is een waterverbinding door deze barrières aan te leggen. Lees verder →